Dizionari Talian Furlan

congiura s.f.

  1. 1
    s.f. [AD] (acuardi segret inmaneât par ribaltâ cuntune rivoluzion un stât o i siei rapresentants) conzure, complot, altr.trad. machinazion, safaroneç
    (machinazion cuintri istituzions o personis) conzure, complot, altr.trad. machinazion
    • hanno scoperto una congiura contro il re, a àn discuviert un complot cuintri dal re
    (ancje scherç.) conzure, complot, altr.trad. machinazion
    • anche tu da queste parti? Ma allora è una congiura!, ancje tu di chestis bandis? Ma alore e je une conzure!