Dizionari Talian Furlan

conestabile s.m.

  1. 1
    s.m. [TS] stor. (inte cort bizantine, grant scudîr di cort) conestabil
    (inte Ete di Mieç, uficiâl de corone cun incarics militârs) conestabil
    (sorestant des miliziis citadinis dai Comuns e des Republichis Marinaris) conestabil
    • gran conestabile, grant conestabil