Dizionari Talian Furlan

conciliante adi., p.pres.

  1. 1
    p.pres. [CO] (vt. conciliare2)
    2
    adi. [CO] (che al è viert a sodisfâ lis dibisugnis di cdn. altri) conciliant, mugnestri, altr.trad. adatevul, complasent, tenar
    • un carattere conciliante, un caratar mugnestri