Dizionari Talian Furlan

comune 1 adi., s.m.

  1. 1a
    adi. [FO] (che al è te normalitât, normâl) comun, ordenari, altr.trad. normâl, solit, usuâl
    • una giornata comune, une zornade ordenarie
    spres. (di pôc valôr, bas) comun, ordenari, altr.trad. basot, corîf, cualsisei, di dozene, di ogni dì, mezan, normâl, scart, scjars, triviâl
    • macché elegante, è une vestito comune, ma ce elegant, al è un vistît ordenari
    (che si dopre ogni dì) comun, ordenari, altr.trad. basot, corîf, cualsisei, di dozene, di ogni dì, mezan, normâl, scart, scjars, triviâl
    • un piatto comune, un plat ordenari
    1b
    adi. [FO] (che si cjate cun facilitât) comun, corint, altr.trad. carateristic
    • il capriolo è un animale comune nei boschi, il cjavrûl al è une bestie comune tai boscs
    2a
    adi. [FO] (che al fâs part di un grup) comun, coletîf, altr.trad. di ducj, gjenerâl
    • cassa comune, casse comune
    (di alc spartît jenfri plui personis o cjossis) comun, altr.trad. di ducj, gjenerâl
    • il premio è comune, il premi al è comun o ancje di ducj
    2b
    adi. [FO] (acetât, considerât de plui part des personis) comun, corint
    • pensiero comune, pinsîr comun
    2c
    adi. [FO] (relatîf a peraule o a lengaç, doprât ogni dî, ordenari) comun
    • una parola comune, une peraule comune
    • un discorso comune, non difficile, un discors comun, no dificil
    3
    s.m. [CO] (doprât dome tal sing., normâl, usuâl) ordenari, comun, altr.trad. normâl, normalitât
    • una persona fuori dal comune, une persone fûr dal ordenari
    4
    s.m. [CO] (tal lengaç de preson, al riferìs a cui che al à cometût delits ordenaris) comun
    • i comuni sono in cortile a prendere aria, i comuns a son fûr a cjapâ une bocjade di aiar