Dizionari Talian Furlan

coadiutore s.m.

  1. 1
    s.m. [CO, TS] burocr. (cui che al jude o che al fâs une sostituzion intun ufici, massime tant che cualifiche professionâl e in ciertis aministrazions publichis e tal notariât) coadiutôr