Dizionari Talian Furlan

cluniacense adi., s.m.

  1. 1
    adi., s.m. [CO] (dai cluniacens) cluniacens
    • un monastero cluniacense, un munistîr cluniacens
    (che, cui che al fâs part dai cluniacens) cluniacens
    (spec. cun iniz. maiusc., congregazion benedetine metude sù tal 910 dal frari Brunon di Cluny) Cluniacens