Dizionari Talian Furlan

catastrofe s.f.

  1. 1
    s.f. [AU] (fat disastrôs e improvîs) catastrofe, disastri, disgracie, altr.trad. batidure, copete, disdite, disfortune, flagjel, fracassine, malan, maldestin, malefin, malepasche, messedament, montafin, ribaltament, ribalton, savoltament, savolton
    • la peste del 1300 fu una vera catastrofe, la peste dal 1300 e fo pardabon une catastrofe
    (ancje fig., scherç.) catastrofe, disastri, disgracie, altr.trad. Diu nus vuardi, flagjel, montafin, pastrocjon, slapagnot, tragjedie
    • il mio esame è stato una catastrofe, il gno esam al è stât un disastri
    (persone che e fâs dome dams) disastri, disgracie, altr.trad. Diu nus vuardi, flagjel, montafin, pastrocjon, slapagnot, tragjedie
    • sei proprio una catastrofe!, tu sês propit une disgracie!
    2
    s.f. [TS] let. (finâl di une tragjedie) catastrofe
    3
    s.f. [TS] mat. (transizion no continue fra doi stâts fis di un sisteme dinamic) catastrofe