Dizionari Talian Furlan

caco- conf.

der. dal gr. ‘kako-’, cjale leme gr. ‘ka´kos’, brut, trist

  1. 1
    TS sient. (alterât, difetôs, trist, brut) caco-
    • cacofonia, cacofonie
    • cacofagia, cacofagjie
    • cacologia, cacologjie