Dizionari Talian Furlan

cacciatore s.m.

  1. 1a
    s.m. [AU] (cui che al va a cjace) cjaçadôr
    • cacciatore di frodo, cjaçadôr di sfrôs
    • i cacciatori aspettavano che il cane puntasse, i cjaçadôrs a spietavin che il cjan al pontàs
    1b
    s.m. [CO] fig. (cui che al va in cercje di alc) cjaçadôr
    • un cacciatore di notizie, un cjaçadôr di gnovis
    (om che al va daûr des feminis) cjaçadôr, altr.trad. cotolâr, cotolin, friçarûl, putanîr, scaion
    • l'uomo è cacciatore, l'om al è cjaçadôr