Dizionari Talian Furlan

cacare v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr. [CO] volg. (lâ di cuarp) cagâ, cjiâ, altr.trad. fâle, lâ di cuarp, lâ tal gabinet, poiâle, tartî
    2
    v.tr. [CO] (fâ escrements) cagâ, altr.trad. cjiâ, , parâ fûr, poiâ
    • cacare tutto quello che si aveva mangiato, cagâ dut ce che si veve mangjât
    (ancje fig.) cagâ, cjiâ
    • cacare oro, cagâ aur
    3
    v.tr. [CO] fig., zerg. (tal lengaç dai zovins, tignî in considerazion) cagâ, altr.trad. calcolâ, considerâ
    • gli ho chiesto un piacere, ma non mi ha cacato, i ai domandât un plasê, ma no mi à cagât