Dizionari Talian Furlan

bussola 1 s.f.

  1. 1a
    s.f. [AD] (imprest cuntune spere magnetiche o altri che si môf par segnâ il Nord) bussule
    • orientarsi con la bussola, orientâsi cu la bussule
    • saper usare la bussola, savê doprâ la bussule
    1b
    s.f. [AD] fig. (orientament te vite, te condote) bussule, altr.trad. direzion, implant
    • è cresciuto senza bussola, al è cressût cence bussule
    2
    s.f. [CO] (puarte cuntune o dôs antis) bussule
    (puarte zirevule) bussule
    3
    s.f. [CO] (cassele pes ufiertis di caritât) casselute, altr.trad. bossul, cassele, cosse, zei
    • mettere i soldi nella bussola, meti i bêçs te casselute
    (recipient pes schedis eletorâls o pai numars de lotarie) cosse, bossul, zei, altr.trad. bossul, cassele, cosse, zei
    4
    s.f. [TS] mec. (vt. boccola)