Dizionari Talian Furlan

burlare 1 v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (ridi di cdn. par chel che al è o par chel che al fâs) cjoli vie, sblefâ, sorâ, ridi fûr, altr.trad. burlâ, cjançonâ, cjoli pal cûl, coionâ, mincjonâ, ridi, sbeleâ
    • anche se lo burlano, lui non si arrabbia, ancje se lu cjolin vie o ancje se lu ridin fûr, lui no si rabie
    (fâ crodi ce che nol è) remenâ, freolâ, menâ ator, altr.trad. cjoli pal cûl, imbroiâ, imbussulâ, ingjanâ
    • ci hanno burlati ben bene, nus àn remenâts ben e no mâl
    2
    v.intr. [CO] (fâ par ridi) mateâ, altr.trad. scherçâ
    • dico sul serio, non burlo, o dîs pardabon, no matei