Dizionari Talian Furlan

bruttare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [LE] (fâ deventâ sporc) sporcjâ, incragnî, altr.trad. maglâ
    • bruttare la propria coscienza con terribili peccati, sporcjâsi la cussience cun pecjâts teribii