Dizionari Talian Furlan

bordeggiare v.intr.

  1. 1a
    v.intr. [TS] mar. (te navigazion a vele, viazâ cuintri aiar fasint bordis) bordizâ
    1b
    v.intr. [TS] mar. (navigâ dilunc de cueste) bordizâ
    2
    v.intr. [BU] (lâ indenant cun pôc ecuilibri) clopâ, lâ di ca e di là, altr.trad. lâ a trastolons, lâ in trambulis, pendolâ, zighiâ
    fig. (savê puartâle fûr tes dificoltâts) remenâsi, zirâsi, altr.trad. barcjemenâsi
    • sapeva bordeggiare nelle difficoltà, al saveve remenâsi o ancje zirâsi tes dificoltâts