Dizionari Talian Furlan

bofonchiare v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr., v.tr. [CO] (barbotâ soflant) sgnargotâ, bruntulâ, barbotâ, fuflâ, altr.trad. tulugnâ
    • bofonchiare tra sé e sé, sgnargotâ tra se e se
    (v.tr., dî barbotant) sgnargotâ, bruntulâ, barbotâ, fuflâ, altr.trad. tulugnâ
    • ha bofonchiato un saluto e se n'è andato, al à fuflât fûr un mandi e al è lât vie