Dizionari Talian Furlan

birbante s.f., s.m.

  1. 1
    s.m. [CO] (persone inteligjente ma disoneste) birbant, altr.trad. baron, berechin, bricon, brigant, canaie, galiot, imbroion, ligjere, maçât, plume, ribalt, smafar
    • quel birbante riesce sempre a farla franca, chel birbant al rive simpri a fâle francje
    2
    s.m. [CO] scherç. (frut une vore vîf) birbant, altr.trad. bardassel, berechin, birbe, frutaçat, galup