Dizionari Talian Furlan

bijou s.m.inv.

  1. 1
    s.m.inv. [ES] fr. (zoie, soredut se no je di valôr grant) zoie, bilisie
    2
    s.m.inv. [ES] fr. (persone o robe graciose e rafinade) bisù, bombon, altr.trad. bielece, bijou, maravee, ninin, sflandôr, vite
    • quel vestitino di seta è un bijou, chel vistidut di sede al è un bombon