Dizionari Talian Furlan

bianchetto s.m.

  1. 1a
    s.m. [CO] (sostance doprade par netâ piels vernisadis di blanc) blanc
    • dare il bianchetto alle scarpe, dâ il blanc aes scarpis
    1b
    s.m. [CO] (licuit blanc doprât par corezi tescj scrits) blanc
    • non potete cancellare con il bianchetto, no podês cancelâ cul blanc
    2
    s.m. [CO] (massime al pl., sardon e saradelis zovinis)
    • frittura di bianchetti, friture di saradelutis
    3
    s.m. [CO] (vin blanc e lizêr) blancut
    • dai, andiamo a bere un bianchetto, dai, lin a bevi un blancut
    (tace di vin blanc) blancut
    • un buon bianchetto, un bon blancut