Dizionari Talian Furlan

benzo- conf.

der. dal lat.mediev. ‘benzoe’, der. dal ar. Lubân Jâwiî, incens di Gjave

  1. 1
    TS chim. (compuest derivât dal benzen cun sostituzion di un o plui atoms di idrogjen) benzo-
    • benzopirene, benzopiren