Dizionari Talian Furlan

bendare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (peâ cuntune fasse) bendâ, fassâ, altr.trad. leâ
    • gli hanno bendato il capo, i àn bendât il cjâf
    • bendare la caviglia, fassâ il cuel dal pît
    2
    v.tr. [CO] (cuvierzi i voi cuntune fasse par no che si viodi) bendâ
    • lo hanno bendato per fare un gioco, lu àn bendât par fa un zûc