Dizionari Talian Furlan

bastionata s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (costruzion di ripâr cuintri dai nemîs, alte e resistente) bastionade, bastide
    • i nemici avevano rotto la bastionata, i nemîs a vevin rote la bastide
    2
    s.f. [CO] (par estens., parêt grande di cret) crete, bastide, bastionade
    • le bastionate del Canin, lis cretis o ancje lis bastidis de mont Cjanine