Dizionari Talian Furlan

barare v.intr.

  1. 1
    v.intr. [CO] (massime tal zûc di cjartis, zuiâ in maniere no regolâr, trucant lis cjartis) imbroiâ, altr.trad. barâ, fraudâ, freâ, trufâ
    • vince sempre e tutti pensano che bari, al vinç simpri e ducj a pensin che al imbroi
    • è abituato a barare negli affari, al è usât a imbroiâ tai afârs
    2
    v.intr. [CO] (puartâsi cence lealtât) mintî, imbroiâ, altr.trad. barâ, mateâ, zuiâ
    • coi sentimenti è meglio non barare, cui sintiments al è miôr no mintî o ancje no imbroiâ