Dizionari Talian Furlan

banchettante p.pres., s.f., s.m.

  1. 1
    p.pres. [CO] (vt. banchettare)
    2
    s.f., s.m. [CO] (cui che al partecipe a une fraie) invidât, altr.trad. comensâl, magnatul
    • i banchettanti erano già ubriachi, i invidâts a jerin bielzà cjocs