Dizionari Talian Furlan

balbettamento s.m.

  1. 1
    s.m. [CO] (il dî peraulis o fâ discors a bocons, cun insigurece grande) barbotament, barbelament, altr.trad. murmuiament, strambolotament, tartaiament, trabascjament
    (discors, espression dite barbotant) barbotament, trabascjament, barbelament, altr.trad. murmuiament, strambolotament, tartaiament, trabascjament
    • appena cominciò a innervosirsi, il discorso divenne un penoso balbettamento, a pene che al tacà a deventâ gnervôs, il discors al deventà un barbotament o ancje un barbotâ di fâ dûl