Dizionari Talian Furlan

avvilire v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AU] (fâ restâ mâl cdn. di pueste) avilî, altr.trad. cjastiâ, dâ jù, degradâ, discunî, malapaiâ, mortificâ, nichilî, sveçâ, umiliâ
    • avvilire un sottoposto, avilî un sometût
    (disconfuartâ) avilî, altr.trad. abati, butâ jù, cuacjâ, disconfuartâ, discoragjî, discunî, disdrumâ, dismontâ, inmufâ, inmufî, intristulî, nichilî, parâ jù, ribaltâ, sbati jù, scomâ, scoragjâ, sdramassâ, sdrumâ, strucjâ, tirâ jù
    • la perdita del lavoro lo aveva avvilito, la pierdite dal lavôr lu veve avilît
    2
    v.tr. [AU] (meti alc o cdn. in cundizion di dâ brute impression) avilî, altr.trad. discunî, disgradâ, gjavâ valôr, ruvinâ, sassinâ, sminuî, svalutâ, svilî, umiliâ, vuastâ
    • la trascuratezza avviliva la casa, la sdavasserie e avilive la cjase