Dizionari Talian Furlan

ausiliario adi., s.m.

  1. 1
    adi. [CO] (che al è di jutori, di sostegn, che al à une funzion di supuart) ausiliari, altr.trad. di supuart
    • truppe ausiliarie, trupis ausiliariis
    (che al è secondari) ausiliari, altr.trad. secondari
    • impianto ausiliario, implant ausiliari
    2
    s.m. [CO] (cui che al ven cjapât par judâ il personâl efetîf cun lavôrs cence grande responsabilitât) ausiliari, altr.trad. aiût, colaboradôr, cooperadôr
    • agli ausiliari è affidato il compito di pulire, ai ausiliaris ur ven dât il compit di netâ
    (cui che al à la funzion di netâ i locâi des scuelis e di tignî di voli i students) bidel, ausialiari
    • la scuola ha tre nuovi ausiliari, la scuele e à trê bidei gnûfs
    3
    s.m. [TS] stor. (inte Rome antighe, soldât des miliziis fatis di aleâts, tributaris e mercenaris) ausiliari
    4
    s.m. [TS] milit. (uficiâl che nol è plui in servizi atîf ma che al pues jessi riclamât) ausiliari