Dizionari Talian Furlan

assistente adi., p.pres., s.m. e f.

  1. 1
    adi., p.pres. [AU] (vt. assistere)
    2
    s.m. e f. [AU] (cui che i da une man al titulâr o al responsabil di une ativitât) assistent, altr.trad. aiût
    • l'avvocato non c'era, ma ho parlato con il suo assistente, l'avocat nol jere, ma o ai fevelât cul so assistent
    [TS] burocr. (tai uficis publics, l'impleât di ordin) assistent
    • è assistente perito, al è assistent perît
    3a
    s.m. e f. [CO] (intal ordenament universitari vieri, aiût dal titulâr di catidre) assistent, altr.trad. aiût
    3b
    s.m. e f. [CO] (intes scuelis secondariis, cui che i da une man ai professôrs des dissiplinis sientifichis) assistent, altr.trad. aiût
    • assistente di laboratorio, assistent di laboratori
    4
    s.m. e f. [CO] (intai ospedâi, miedi che al jude il primari) assistent, altr.trad. aiût
    • un assistente di radiologia, un assistent di radiologjie
    • è stato visitato dalla assistente, al è stât visitât de assistente