Dizionari Talian Furlan

appannare 1 v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AD] (fâ opac) ofegâ, altr.trad. fluscâ, fumatâ, velâ
    • il vapore ha appannato i vetri, il vapôr al à ofegât i veris
    2
    v.tr. [AD] fig. (fâ mancul pront, sbassâ lis capacitâts) sturbî, intrunî, inmatunî, sturnî, altr.trad. centenâ, confondi, confusionâ, çonderâ, gjavâ i sintiments, imbacuchî, incentenâ, incjocâ, inçussî, stramurtî
    • l'alcol appanna la vista, l'alcul al sturbìs la viste
    • la stanchezza gli ha appannato la mente, la strache i à intrunît il cerviel