Dizionari Talian Furlan

annerire v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (fa deventâ neri) frusignâ, scurî, innerî, infrusignâ, altr.trad. sporcjâ
    • il fumo annerisce le pareti, il fum al scurìs o ancje al infrusigne i mûrs
    2
    v.intr. [CO] (deventâ neri, scûr) scurîsi, innerîsi
    • i carciofi anneriscono, i articjocs si scurissin o ancje si innerissin