Dizionari Talian Furlan

annaffiare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AD] (bagnâ lis plantis o la tiere cu la aghe) sborfâ, bagnâ, altr.trad. adagâ, inagâ
    • annaffia i garofani ogni giorno, al sborfe i sclopons ogni dì
    2
    v.tr. [AD] (bagnâ) bagnâ, inagâ, altr.trad. imbombâ, imbombî, plombâ, strafondi
    • il temporale lo ha annaffiato da capo a piedi, il burlaç lu à inagât di insom a da pît
    3
    v.tr. [AD] scherç. (cumbinâ une pitance cul vin) acompagnâ
    • annaffiare l'arrosto con un buon cabernet, acompagnâ il rost cuntun bon cabernet