Dizionari Talian Furlan

alveare s.m.

  1. 1a
    s.m. [AD] (nît des âfs, naturâl o artificiâl) bôç, altr.trad. bossul
    • le api passano la notte nell'alveare, lis âfs a passin la gnot tal bôç
    (cjasute fate di pueste pes âfs) bôç, altr.trad. bossul
    • l'apicultore estrae il miele dagli alveari, l'apicultôr al cjastre i bôçs
    1b
    s.m. [AD] (lûc là che a son i bôçs)
    • papà è nell'alveare, il pai al è li dai bôçs
    2
    s.m. [AD] fig. (grande costruzion cun tante int dentri) casermon, cuninarie, altr.trad. furmiâr
    • abitare negli alveari di periferia, jessi a stâ intai casermons di perifarie
    3
    s.m. [AD] (lûc cun tante int e tant rumôr) furmiâr, altr.trad. casin, davoi, tananai
    • la discoteca era un alveare, la discoteche e jere un furmiâr