Dizionari Talian Furlan

alacremente av.

  1. 1
    av. [CO] (derivât di 'alacre', ben, svelt, e cun voie di fâ) di buine voie, in maniere curiente, in mût curient, altr.trad. ativementri, cun prontece, curientmentri, in maniere ative, in maniere pronte, in mût atîf, in mût pront, prontmentri
    • puliva alacremente, e netave di buine voie