Dizionari Talian Furlan

afono adi., s.m.

  1. 1
    adi., s.m. [CO] (cui che al à afonie) afon
    2
    adi. [CO] (che nol à vôs) afon, grocj, grocjôs
    • è afono per una tracheite, al è afon par une tracheite
    (bas, debil) afon, grocj, grocjôs, gnagôs, altr.trad. gargaiôs, scjafoiât, sclendar
    • una voce afona, une vôs grocje